Od kilku lat  członkowie Towarzystwa Miłośników Ełku odwiedzają Ełckie lasy, aby mile spędzić czas i skorzystać  z leśnej edukacji . Rok temu był kulig i rozpoznawanie tropów zwierząt na śniegu , jesienią zbieranie żurawin (nie było grzybów), dzisiaj ognisko z lekcją o historii Ełckich lasów. Nie przypadkowo wybrałem miejsce na ognisko w lesie niedaleko Leśniczówki w Przykopce. Jeszcze 80 lat temu było tu pole. Po II  Wojnie Światowej odzyskaliśmy te tereny. Większość mieszkańców-głównie Niemcy- zostali przymusowo wysiedleni na zachód , zastąpili ich Polacy- repatrianci ze wschodu i z przygranicznych miejscowości. Populacja ludności znacznie zmalała, znikały gospodarstwa kolonijne a liczne ubogie pola stawały się odłogami. Jednak powojenni leśnicy szybko poradzili z tym problemem przez zalesianie najsłabszych gruntów rolnych. W zalesieniowych akcjach okoliczna ludność w latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych zalesiała po kilkadziesiąt hektarów rocznie w każdym leśnictwie. Przez osiemdziesiąt lat przybyło  o 1/3  powierzchni lasów w Polsce, najwięcej gruntów  zalesiono na ziemiach odzyskanych.

              Tu gdzie palimy dzisiaj ognisko było pole , teraz rośnie las który ma las ma ponad 70 lat. Posadzono tu sosnę i brzozę, resztę gatunków wprowadziły  sójki, orzechówki czy wiewiórki poprzez „chomikowanie” w ziemi nasion drzew i krzewów.

               Po wysłuchaniu „mistrza akordeonu”, zjedzeniu gorącej grochówki , bigosu i pieczonych na leszczynowych kijkach kiełbasek zagasiliśmy ognisko i  umówiliśmy się na następne leśno-historyczne spotkanie na terenie wioski której już nie ma….